حال خوب

یاد گرفتم به همون سرعتی که از شکست هام عبور می کنم، موفقیت هام رو هم فورا فراموش کنم.

مانور دادن بیش از حد روی دستاوردهای گذشته یجور باتلاقه که آدم رو گرفتار میکنه.

رخت شادی و غم رو باید یک سرعت از تن بیرون آورد، فقط تمرکز روی آینده.